Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2016

ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΗ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΔΡΟΜΗ


Η Απεργία  στις 4 Φλεβάρη θα μείνει στην ιστορία του λαϊκού κινήματος στο νομό Ηρακλείου, αλλά και συνολικότερα της Κρήτης ως μια από τις καλύτερες στιγμές μαζικότητας, ενότητας και πάλης του λαϊκού κινήματος μετά τη μεταπολίτευση. Η πόλη στην οποία χτυπά ο πολιτικός παλμός του ΣΥΡΙΖΑ, με υποψήφιους βουλευτές του νομού το δίδυμο Τσίπρα-Καμμένου, έδωσε αποστομωτική απάντηση στον εμπαιγμό και το ξεπούλημα των λαϊκών αντιστάσεων από την «πρώτη φορά  κυβέρνηση της Αριστεράς» που βρίσκεται  στην υπηρεσία του κεφαλαίου και του ξένου ιμπεριαλισμού.

Συγκεκριμένα, την ημέρα της γενικής απεργίας, παρέλυσε ο Ιδιωτικός και Δημόσιος τομέας, τα καταστήματα και οι επιχειρήσεις, ακόμη και τα περίπτερα έμειναν κλειστά,  όπως και τα περισσότερα δημόσια σχολεία και υπηρεσίες, ενώ η φτωχή αγροτιά από το πρωί της απεργιακής ημέρας είχε κλείσει τον κόμβο του Γιόφυρου και του Καρτερού, δηλώνοντας την οργή και την αντίθεσή της στο ξεκλήρισμα και τον ενταφιασμό της  με τα βάρβαρα μέτρα.
Οι δυνάμεις του Μ-Λ Κ.Κ.Ε., με το πανό της ΕΡΓ.Α.Σ και της ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ εκπαιδευτικών, προσυγκεντρώθηκαν στο χώρο του Καπετανάκειου και ενώθηκα με τις δυνάμεις των συν. του ΚΚΕ(μ-λ)  στο κοινό μπλοκ της Λ.Α.Α.Σ, ενώ στη  συνέχεια εντάχθηκαν στο  ποτάμι των απεργών και διαδηλωτών που είχαν πλημμυρίσει το χώρο έξω από το Εργατικό Κέντρο. Λόγω της μαζικής συμμετοχής, αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί πρώτα η πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης και στη συνέχεια να   γίνει  η συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία. Η πορεία που ξεκίνησε από το Ε.Κ.Η έδειχνε εξ αρχής τη δυναμική της, αφού σχεδόν όλα τα σωματεία του νομού συμμετείχαν με πανό , ενώ καθ΄ οδόν αυξανόταν η συμμετοχή των διαδηλωτών που ξεπέρασε κάθε  αισιόδοξη προσδοκία, με την έννοια ότι έφτασε περί  τις 10.000 (!). Το δικό μας μπλοκ, με τα  πανό της Λ.Α.ΑΣ, της ΕΡΓΑ.Σ-Αγωνιστικής Παρέμβασης Εκπαιδευτικών και της Ταξικής Πορείας-  Αγωνιστικών Κινήσεων διαρκώς μεγάλωνε, αφού - με τον  παλμό και τα συνθήματά του- τραβούσε συνεχώς την προσοχή και το ενδιαφέρον πολλών συναδέλφων και συναγωνιστών. Στο τέλος της πορείας, πραγματοποιήθηκε μια μεγαλειώδης συγκέντρωση στην  Πλατεία Ελευθερίας, όπου ήταν εμφανής η παρουσία πολλών αγροτών και συνολικώς ανθρώπων της υπαίθρου, ενώ δε σημειώθηκαν σοβαρά επεισόδια και το κλίμα έμεινε ειρηνικό. Στη συγκέντρωση αυτή τοποθετηθήκαμε  ως ΕΡΓ.Α.Σ, χαιρετίζοντας τον παλμό, το πάθος και τη μαζικότητα της συγκέντρωσης και δίδοντας βαρύτητα  στην αντιασφαλιστική επίθεση, στην κατεδάφιση των λαϊκών δικαιωμάτων και στο ξεκλήρισμα της φτωχής αγροτιάς. Χαιρετισμό επίσης απευθύναμε ως ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ Εκπαιδευτικών, επικεντρώνοντας στην επίθεση στα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα, εστιάζοντας παράλληλα- και στις δυο τοποθετήσεις- στην ανάγκη κλιμάκωσης και συνέχειας των αγώνων, με στόχο την ανατροπή της αντιλαϊκή πολιτικής της κυβέρνησης, των συμμάχων της και των ιμπεριαλιστών κηδεμόνων τους (ΕΕ-Δ.Ν.Τ-Ν.ΑΤ.Ο). Στη συγκέντρωση διαβάστηκε επίσης το ψήφισμα της Λ.Α.Α.Σ, που εστίαζε με τη σειρά του στην ανάγκη της συγκρότησης μαζικού, αντιϊμπεριαλιστικού λαϊκού μετώπου. Ιδιαίτερο τόνο  στην απεργιακή συγκέντρωση  έδωσαν τα παρατεταγμένα τρακτέρ στους διπλανούς δρόμους, ενώ μετά το μεσημέρι  η διοίκηση του Ε.Κ.Η, σε συνεννόηση με τη συνδικαλιστική ηγεσία των αγροτών, κατέλαβε συμβολικά τα γραφεία της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης  και στη συνέχεια κατευθύνθηκε στα σημεία των μπλόκων.  Αντίστοιχες κινητοποιήσεις, με αποκλεισμούς δρόμων από τους αγρότες υπήρξαν και στις άλλες πόλεις της Κρήτης.
Πρέπει να τονίσουμε ότι  στο επίπεδο της διαμόρφωσης των αιτημάτων του αγώνα και των στόχων της πάλης , οι  γραφειοκρατικές ηγεσίες του Ε.Κ.Η και των αγροτών εξακολουθούν να διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο, κατευθύνοντας τις  εργατο-αγροτικές διεκδικήσεις σε ανώδυνες για το σύστημα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης πλευρές. Παρά ταύτα, η πραγματικότητα της λαϊκής πείνας και της εξαθλίωσης  είναι τέτοιας έκτασης, ώστε οι  ταξικοί βηματισμοί του εργατο-λαϊκού κινήματος να γίνονται ορατοί στον ορίζοντα της λαϊκής πάλης. Για αυτόν τον ορίζοντα δώσαμε όλες τις δυνάμεις μας -κυρίως- από  το χώρο της Αγωνιστικής Παρέμβασης Εκπαιδευτικών. Συγκροτήσαμε κλιμάκια ενημέρωσης των συναδέλφων, αναρτήσαμε πανό της παράταξης στα σχολεία και προτείναμε στο σωματείο μας αγωνιστικές  δράσεις που επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό την υψηλή συμμετοχή των συναδέλφων στην απεργία. Αποτελεί, ωστόσο, στοίχημα ακόμη για τις συνεπείς αριστερές δυνάμεις η ανασυγκρότηση του λαϊκού κινήματος για την ανατροπή του συστήματος της ιμπεριαλιστικής υποτέλειας και λαϊκής αφαίμαξης. Για να κερδίσουμε όμως  αυτό το στοίχημα, πρέπει να ανυψώσουμε το πολιτικό πήχη της πάλης μας, με στόχο  να αποκτήσει γερά θεμέλια ο λαϊκός αγώνας.