Ανεβαίνει το θερμόμετρο της
αντιπαράθεσης για το επικείμενο δημοψήφισμα της 23ης Ιούνη που θα γίνει
στη Βρετανία για την παραμονή ή όχι στην ΕΕ, με τους ηγέτες των δύο
μπλοκ να επιστρατεύουν κάθε μέσο και όπλο προπαγάνδας.
Μέχρι και για το πιθανό ξέσπασμα Γ΄ Παγκοσμίου πολέμου, προειδοποίησε ο Βρετανός πρωθυπουργός Κάμερον, σε περίπτωση Brexit, διευκρινίζοντας με νεότερες δηλώσεις του, ότι ποτέ δεν υπονόησε ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί την επομένη του δημοψηφίσματος. Ο Κάμερον εμφανίστηκε στο πλευρό του μουσουλμάνου πακιστανικής καταγωγής νέου δημάρχου Λονδίνου, Σαντίκ Καν, στην κοινή καμπάνια υποστήριξης της παραμονής στην ΕΕ, γιατί από την άλλη πλευρά, η μετανάστευση φαίνεται να είναι το θέμα που ενισχύει το Brexit. Το Γραφείο Εθνικής Στατιστικής παρουσίασε νεότερα συγκεντρωτικά στοιχεία που έδειξαν καθαρή αύξηση των μεταναστών από άλλες χώρες - μέλη της ΕΕ κατά 184.000 κατά τη διάρκεια του 2015.
Μέχρι και για το πιθανό ξέσπασμα Γ΄ Παγκοσμίου πολέμου, προειδοποίησε ο Βρετανός πρωθυπουργός Κάμερον, σε περίπτωση Brexit, διευκρινίζοντας με νεότερες δηλώσεις του, ότι ποτέ δεν υπονόησε ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί την επομένη του δημοψηφίσματος. Ο Κάμερον εμφανίστηκε στο πλευρό του μουσουλμάνου πακιστανικής καταγωγής νέου δημάρχου Λονδίνου, Σαντίκ Καν, στην κοινή καμπάνια υποστήριξης της παραμονής στην ΕΕ, γιατί από την άλλη πλευρά, η μετανάστευση φαίνεται να είναι το θέμα που ενισχύει το Brexit. Το Γραφείο Εθνικής Στατιστικής παρουσίασε νεότερα συγκεντρωτικά στοιχεία που έδειξαν καθαρή αύξηση των μεταναστών από άλλες χώρες - μέλη της ΕΕ κατά 184.000 κατά τη διάρκεια του 2015.
Έτσι υπήρξαν συντονισμένες επιθέσεις κυβερνητικών στελεχών, που
τάσσονται υπέρ του Brexit, εναντίον του πρωθυπουργού Κάμερον για
αποτυχία και αδυναμία υλοποίησης των δεσμεύσεών του για περιορισμό της
μετανάστευσης.
Βαθύς είναι ο διχασμός στα δυο μεγάλα αστικά κόμματα των Συντηρητικών και των Εργατικών, όπως αυτός εκφράζεται μέσα από εμπρηστικές δηλώσεις της μιας και της άλλης πλευράς, σαν έκφραση των διαφορετικών συμφερόντων ισχυρών μερίδων του βρετανικού κεφαλαίου.
Σε δυο τελευταίες δημοσκοπήσεις οι Βρετανοί ψηφοφόροι φαίνεται να έχουν αλλάξει στάση και να στρέφονται υπέρ του «ναι» στο Brexit, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μέχρι την ημέρα του δημοψηφίσματος δεν θα υπάρξουν και νέες αντιπαραθέσεις και απειλές απ΄ τη μια και την άλλη πλευρά, που θα καθιστούν απρόβλεπτη την τελική έκβασή του.
Πάντως, αν οι δημοσκοπήσεις αυτές έφεραν αναστάτωση στις «αγορές», με πτώση της στερλίνας, μπορεί να φανταστεί κανείς τι θα γίνει στην περίπτωση ενός πραγματικού Brexit.
Γι αυτό έντονη υπήρξε και η ανησυχία στη Σύνοδο των G7 (ΗΠΑ, Καναδάς, Ιαπωνία, Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία, Ιταλία, όπου συμμετείχαν και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζ. Κλ. Γιούνκερ και η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κρ. Λαγκάρντ), που έγινε στην Ιαπωνία και που δήλωσαν ότι ένα ενδεχόμενο Brexit θα ήταν μια αρνητική εξέλιξη, που μόνο αναταράξεις θα δημιουργούσε στην παγκόσμια οικονομία. Βέβαια ο σφοδρότατος ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός εκφράστηκε από το γεγονός ότι δεν κατέστη δυνατόν να εκδοθεί ένα κοινό ανακοινωθέν, πέρα από ένα κοινό πλαίσιο δράσης «κατά της τρομοκρατίας» υποτίθεται. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση της επικεφαλής του ΔΝΤ, Κρ. Λαγκάρντ: «ο καθένας ήθελε να αποφύγει μια συζήτηση για το Grexit, την ίδια στιγμή που είναι ανοιχτή η συζήτηση για το πώς θα αποφευχθεί το Brexit».
Οι εξελίξεις στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, όπου μέσα εκεί εντάσσεται και το δημοψήφισμα στη Βρετανία, το Προσφυγικό, το πρόβλημα του ελληνικού κρατικού χρέους - όπου εξελίσσεται η αντιπαράθεση ανάμεσα στην ΕΕ και ειδικά τη Γερμανία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (κυρίως τις ΗΠΑ) και που σηματοδοτεί και την αντιμετώπιση άλλων χρεωμένων χωρών, όπως η Γαλλία και η Ιταλία-, η βαθιά ύφεση στην ΕΕ αλλά και σε όλο τον κόσμο, σαν αποτέλεσμα της παγκόσμιας παρατεταμένης καπιταλιστικής κρίσης, τα πολεμικά μέτωπα σε Συρία, οι ανοιχτές πληγές σε Ουκρανία, Λιβύη, η ένταση στην Κορεατική χερσόνησο και στη Σινική θάλασσα γεννούν ανησυχίες στα επιτελεία των ισχυρών καπιταλιστικών κέντρων, εντείνουν τον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό και είναι τα κύρια πεδία όπου αυτός εκφράζεται.
Βαθύς είναι ο διχασμός στα δυο μεγάλα αστικά κόμματα των Συντηρητικών και των Εργατικών, όπως αυτός εκφράζεται μέσα από εμπρηστικές δηλώσεις της μιας και της άλλης πλευράς, σαν έκφραση των διαφορετικών συμφερόντων ισχυρών μερίδων του βρετανικού κεφαλαίου.
Σε δυο τελευταίες δημοσκοπήσεις οι Βρετανοί ψηφοφόροι φαίνεται να έχουν αλλάξει στάση και να στρέφονται υπέρ του «ναι» στο Brexit, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μέχρι την ημέρα του δημοψηφίσματος δεν θα υπάρξουν και νέες αντιπαραθέσεις και απειλές απ΄ τη μια και την άλλη πλευρά, που θα καθιστούν απρόβλεπτη την τελική έκβασή του.
Πάντως, αν οι δημοσκοπήσεις αυτές έφεραν αναστάτωση στις «αγορές», με πτώση της στερλίνας, μπορεί να φανταστεί κανείς τι θα γίνει στην περίπτωση ενός πραγματικού Brexit.
Γι αυτό έντονη υπήρξε και η ανησυχία στη Σύνοδο των G7 (ΗΠΑ, Καναδάς, Ιαπωνία, Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία, Ιταλία, όπου συμμετείχαν και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζ. Κλ. Γιούνκερ και η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κρ. Λαγκάρντ), που έγινε στην Ιαπωνία και που δήλωσαν ότι ένα ενδεχόμενο Brexit θα ήταν μια αρνητική εξέλιξη, που μόνο αναταράξεις θα δημιουργούσε στην παγκόσμια οικονομία. Βέβαια ο σφοδρότατος ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός εκφράστηκε από το γεγονός ότι δεν κατέστη δυνατόν να εκδοθεί ένα κοινό ανακοινωθέν, πέρα από ένα κοινό πλαίσιο δράσης «κατά της τρομοκρατίας» υποτίθεται. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση της επικεφαλής του ΔΝΤ, Κρ. Λαγκάρντ: «ο καθένας ήθελε να αποφύγει μια συζήτηση για το Grexit, την ίδια στιγμή που είναι ανοιχτή η συζήτηση για το πώς θα αποφευχθεί το Brexit».
Οι εξελίξεις στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, όπου μέσα εκεί εντάσσεται και το δημοψήφισμα στη Βρετανία, το Προσφυγικό, το πρόβλημα του ελληνικού κρατικού χρέους - όπου εξελίσσεται η αντιπαράθεση ανάμεσα στην ΕΕ και ειδικά τη Γερμανία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (κυρίως τις ΗΠΑ) και που σηματοδοτεί και την αντιμετώπιση άλλων χρεωμένων χωρών, όπως η Γαλλία και η Ιταλία-, η βαθιά ύφεση στην ΕΕ αλλά και σε όλο τον κόσμο, σαν αποτέλεσμα της παγκόσμιας παρατεταμένης καπιταλιστικής κρίσης, τα πολεμικά μέτωπα σε Συρία, οι ανοιχτές πληγές σε Ουκρανία, Λιβύη, η ένταση στην Κορεατική χερσόνησο και στη Σινική θάλασσα γεννούν ανησυχίες στα επιτελεία των ισχυρών καπιταλιστικών κέντρων, εντείνουν τον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό και είναι τα κύρια πεδία όπου αυτός εκφράζεται.
Άρθρο του Λαϊκού Δρόμου (6/6/2016)
