Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΛ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΑΑΣ

Φίλοι, συναγωνιστές, σύντροφοι, σας καλωσορίζουμε στη σημερινή πολιτική εκδήλωση της Λ.Α.Α.Σ , εκδήλωση που σφραγίζεται από τις πρόσφατες  , αντιδραστικές εξελίξεις σχετικά με το λεγόμενο «Μακεδονικό ζήτημα» ή αλλιώς  το  ζήτημα που σχετίζεται  με το όνομα της ΠΓΔΜ, ζήτημα ονόματος που δεν έθεσαν στο τραπέζι οι λαοί των δυο κρατών, ούτε πολύ περισσότερο οι διπλωματικές διαπραγματεύσεις δυο ανεξάρτητων κρατών, στα πλαίσια ενός ισότιμου και ειρηνικού διαλόγου.

Πρόκειται για ένα θέμα που  τέθηκε  στην ημερήσια διάταξη των διεθνών οργανισμών του παγκόσμιου  ιμπεριαλιστικού συστήματος από  την ηγεμονεύουσα σήμερα πλανητική δύναμη των Η.Π.Α σε συνθήκες όξυνσης του ανταγωνισμού της  με την Ε.Ε και  τη Ρωσία, στη βάση του στρατηγικού στόχου των Η.Π.Α να εφαρμόσουν το νέο δόγμα «στρατηγικής ασφάλειας» που εξήγγειλε  ο πιο αποκρουστικός εκπρόσωπος του αμερικάνικου κεφαλαίου Τραμπ, σε συνθήκες παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, κατά τις οποίες ο  γεωπολιτικός, στρατιωτικός και οικονομικός έλεγχος τω Βαλκανίων αποτελεί αίτημα πρώτης προτεραιότητας των Η.Π.Α Γιατί , μέσω αυτού του ελέγχου, από τη μια  τίθενται φραγμοί στην εξάπλωση και εδραίωση της  ιμπεριαλιστικής  ΕΕ στα βαλκάνια και ιδιαιτέρα της Γερμανίας -η οποία πρωτοστάτησε στη διάλυση  της Γιουγκοσλαβίας το 1999 και στην οικονομική και πολιτική άλωσή της, στη συνέχεια- όσο και απέναντι στη Ρωσία, η οποία- ιδιαιτέρα με την προσάρτηση των ανατολικών περιοχών της Ουκρανίας και με την ταυτόχρονη  επεμβατική πολιτική της στη Συρία, το Ιραν κλπ -δείχνει σημάδια ανάκαμψης και ισχυρής ανταγωνιστικής παρουσίας στον ευρύτερο χώρο  από τα δυτικά Βαλκάνια μέχρι την Κασπία, τη Μεσόγειο και την Εγγύς και Μέση Ανατολή,  Η πολιτική αυτή της Ρωσίας  απειλεί τα γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα των Η..Π.Α και οξύνει την ενδοϊμπεριαλιστική αντιπαράθεση στην περιοχή από τα Δυτικά Βαλκάνια έως τη Β. Αφρική και τη Μέση Ανατολή.

Συγχρόνως η απαίτηση των Η.Π.Α  για αναδιανομή των σφαιρών επιρροής,  για έλεγχο των ενεργειακών πηγών και  των δρόμων καθρεπτίζεται και στην επίμονή τους για τη δημιουργία  του  αγωγού φυσικού αερίου ΑΜΒΟ,  που είναι γνωστός ως   αγωγός «Μμπουργκάς-Αλεξανδρούπολη»,  ο οποίος  ανήκει σε αμερικάνικο κονσόρτσιουμ και  θα συνδέει τις τρεις συμβολιζόμενες στο αρκτικόλεξο χώρες, τροφοδοτώντας  τις Η.Π.Α και την ΕΕ με  700.000 βαρέλια την ημέρα. Στόχος των Η.Π.Α είναι ο περιορισμός της ενεργειακής εξάρτησης της ΕΕ-και ιδιαιτέρα της Γερμανίας -από τη Ρωσία και για το λόγο αυτό όχι μόνο ενδιαφέρεται να ελέγξει τον ενεργειακό δρόμο και την πηγή του φυσικού αερίου , αλλά επιπλέον ενισχύει τη στρατιωτική παρουσία της στην περιοχή για την προστασία αυτού του δρόμου, με νέες βάσεις, καθιστώντας ακόμη πιο τρομοκρατική για τους λαούς την πολεμική  μηχανή του ΝΑΤΟ. Αξίζει να σημειώσουμε ότι η Νατοϊκή βάση camp Bondsteel  στα σύνορα Κοσσόβου και Π.Γ.Δ.Μ είναι η  πρώτη παγκοσμίως που εκτείνεται ανάμεσα  σε δυο κράτη και  καλύπτει τα 4/5 των στρατιωτικών αναγκών του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια,  λειτουργώντας και ως  κέντρο της KFOR, αλλά  και ως πάνοπλος χωροφύλακας των Βαλκανίων. Είναι προφανές ότι την ίδια μοίρα επιφυλάσσουν  οι Η.Π.Α και για την Π.Γ.Δ.Μ,  σκοπεύουν δηλ να τη μετατρέψουν σε ΝΑΤΟΪΚΟ προτεκτοράτο, αφού εκεί προγραμματίζουν  να μεταφέρουν  τη στρατιωτική βάση του Aviano από την Ιταλία. Στο ίδιο πλαίσιο πρέπει να ενταχθεί η αναβάθμιση της Βάσης της Σούδας που ορίστηκε ως κέντρο του γεωπολιτικού ενδιαφέροντος των Η.Π.Α στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και ο σχεδιασμός για τη δημιουργία νέας Νατοϊκής βάσης στην Κάρπαθο. Ετσι, ενισχύουν οι Αμερικάνοι τη στρατιωτική παρουσία τους στα  Βαλκάνια και ταυτόχρονα, ασκούν  τη διπλωματία του τρόμου, είτε με τις μυστικές τους υπηρεσίες στις πρεσβείες τους, είτε  με την ανοιχτή επεμβατική  πολιτική των πρεσβευτών τους, όπως του διαβόητου Αμερικάνου πρέσβη στην Ελλάδα Πάϊατ, που απροκάλυπτα ως άλλος Πιουροφόι  βαφτίζει την «Ελλάδα μεντεσέ ανάμεσα στην Ευρώπη και τη ευρύτερη γειτονιά», έχοντας διασφαλίσει την απόλυτη υποταγή της υποτελούς στον ιμπεριαλισμό συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που απλόχερα προσφέρει «γη και ύδωρ» στους φονιάδες των λαών, υπηρετώντας πιστά τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντας της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, η οποία  κατοχυρώνει  την κυριαρχία και τα συμφέροντά  της με τη στήριξη των κηδεμόνων της, Αμερικάνων και Ευρωπαίων.

Ωστόσο, στο πλαίσιο του ενδοιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού, πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη  και  ο άλλος στρατηγικός αντίπαλος των Η.Π.Α, δηλ η Κίνα,   που δραστηριοποιείται ενεργά στην περιοχή, μέσω κυρίως της οικονομικής διείσδυσής της(αγορά λιμανιών, υποδομών κλπ), στα πλαίσια του ανοίγματος   στα Βαλκάνια του περίφημου «δρόμου του μεταξιού», έτσι ώστε  σήμερα τα Βαλκάνια να αποβαίνουν ξανά μια εύφλεκτη ζώνη που εικονοποιεί πολύ παραστατικά  τον αδυσώπητο ανταγωνισμό και τη  λυκοσυμμαχία των σύγχρονων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ενώ παράλληλα  απειλείται με ανάφλεξη, μιας και –λόγω της γεωπολιτικής θέσης της-βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα και επομένως εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε ζώνη του πυρός.

Στη φάση αυτή, αναδείχτηκε ως μείζον ζήτημα  το όνομα της Π.Γ.Δ.Μ  από τις Η.Π.Α, γιατί, μέσω αυτού, από τη μια συγκαλύπτεται η ανοιχτή επεμβατική πολιτική τους και από την άλλη μπορούν εύκολα να αξιοποιήσουν τους πιο μαύρους, αντιδραστικούς, ακροδεξιούς και φασιστικούς κύκλους για την ανάπτυξη αλυτρωτικών τάσεων και την αναμόχλευση εθνικιστικών παθών τόσο στην Π.ΓΔΜ, όσο και στην Ελλάδα και  να προκαλέσουν το ποθητό για αυτούς κλίμα της  γενικότερης αποσταθεροποίησης που θα έχει ως χαρακτηριστικό την αμφισβήτηση και αναχάραξη των συνόρων  και τη δημιουργία μόνιμων εστιών ιμπεριαλιστικής επιδιαιτησίας και επεμβατικής,τρομοκρατικής δράσης του Ν.Α.Τ.Ο,.

Ειδικότερα, μετά τη δημιουργία του ΝΑΤΟικού προτεκτοράτου του Κοσσόβου, στόχος είναι τώρα η ταχύτερη ένταξη όλων των κρατιδίων που προέκυψαν από τους ΝΑΤΟϊκούς βομαρδισμούς και τη διαίρεση της Γιογκοσλαβίας, όπως είναι  η  Βοσνία-Ερζεγοβίνη, η Κροατία, η Σλοβενία και βέβαια η πΓΔΜ, η οποία αρχικά πήρε το όνομα «Μακεδονία» ως περιφέρεια του ενιαίου Γιουγκοσλαβικού κράτους μετά το Β παγκόσμιο πόλεμο, για να αυτονομηθεί το 1991, μετά την κατάρρευση των ρεβιζιονιστικών καθεστώτων και την ανατροπή των διεθνών συσχετισμών. Την  περίοδο  αυτή  ο Αμερικάνικος ιμπεριαλισμός απλώνει τις μαύρες φτερούγες του σε όλη τη ζώνη της πολιτικο-οικονομικής και πολιτιστικής επιρροής της πάλαι ποτέ ισχυρής Σ.Ε, δηλώνοντας ηχηρά τις επεκτατικές διαθέσεις του, με την αναγνώριση  ήδη από το 1991 του νέου κρατιδίου με το όνομα «Μακεδονία», στοχεύοντας στην ανακίνηση του Μακεδονικού ζητήματος, στην αναμόχλευση δηλ των εθνικιστικών παθών και των αλυτρωτικών διαθέσεων, με στόχο τη διαρκή επέμβασή του στα εσωτερικά των βαλκανικών κρατών… Συνεπώς, ο Αμερικάνικος Ιμπεριαλισμός έδειξε και πάλι ότι δεν ασκεί ουδέτερη πολιτική με την οποιαδήποτε ονοματοθεσία, αλλά επεμβατική πολιτική, την οποία με δολιχοδρομίες προσπαθούσε να συγκαλύψει η τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη, επικαλούμενη τη συνδρομή της άλλης λυκοσυμμαχίας της ΕΕ,  την ίδια στιγμή που βρέθηκε αντιμέτωπη και με σοβινιστική, εθνικιστική πτέρυγα  του Σαμαρά.Η πτέρυγα αυτή  σταθερά εκπροσωπεί ένα τμήμα  του ελληνικού κεφαλαίου που ονειρεύεται τη «μεγάλη , μία και μοναδική Μακεδονία», για να απλώσει την κερδοφορία της σε μια ευρύτερη ζώνη εκμετάλλευσης των Βαλκανίων. Η διάδοχη κυβέρνηση του Π.Α.Σ.Ο.Κ, στα χνάρια της προηγούμενης, επεχείρησε μια παραλλαγή της πολιτικής της προκατόχου της, επιβάλλοντας εμπάργκο για κάποιο διάστημα στη ΠΓΔΜ, χωρίς ποτέ βέβαια η ιμπεριαλιστική στόχευση , μέσω του ονόματος, να αρθεί, ενώ η σύνοδος του Βουκουρεστίου της κυβέρνησης Καραμανλή το  2008 απλώς επεχείρησε να απαλύνει την ιμπεριαλιστική επιτροπεία, με την επιμονή στο όνομα «Μακεδονία» ως αποκλειστικά γεωγραφικό προσδιορισμό, αποκρύπτοντας τις πιέσεις που  της ασκούσαν οι Η.Π.Α

Στη βάση αυτή, γίνεται φανερό ότι η ονοματοθεσία των ιμπεριαλιστών όχι μόνο δεν είναι ουδέτερη πολιτική που αποσκοπεί στην ειρήνευση των εμπλεκόμενων, αλλά επιβεβαιώνει το ακριβώς αντίθετο: το όνομα αποτελεί για τους Αμερικάνους και γενικά τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς(ΝΑΤΟ-ΕΕ κλπ) το εργαλείο για την υλοποίηση της επεμβατικής πολιτικής τους που αναπτύσσεται πάνω στο  έδαφος των πιο μαύρων, σκοτεινών,  ακροδεξιών και φασιστικών αλυτρωτικών απόψεων τόσο στην πΓΔΜ, όσο και στην Ελλάδα. Για το λόγο αυτό είμαστε κάθετα αντίθετοι με το αναπτυσσόμενο και καλλιεργούμενο από τους αντιδραστικούς κύκλους κλίμα του εθνικισμού και του σοβινισμού, όπως αυτό αποτυπώθηκε στα δυο εθνικιστικά συλλαλητήρια της Θεσ/κης και της Αθήνας, στα οποία απεικονίστηκε  ζοφερή  η παρουσία της εκκλησιαστικής ιεραρχίας και της εγκληματικής Χρυσής Αυγής.

Παρ/λα, δεν υιοθετούμε τις μηδενιστικές απόψεις, που διαγράφουν ως ανύπαρκτο το ζήτημα του ονόματος, είτε αυτές αφορούν τον αστικό κοσμοσπολιτισμό –ο οποίος, στην ουσία, με την εκμηδένιση του θέματος αποκρύπτει την ιδιοτέλεια των οικονομικών και πολιτικών στόχων του και την υποτέλειά του στους ιμπεριαλιστές-είτε αφορά τις αναρχικές και διάφορες  αριστεροειδείς απόψεις που αρνούνται ή αδυνατούν να αντιληφθούν τον αλυτρωτισμό ως μέσο επιβολής των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων.

Θεωρούμε ότι σε κάθε δοσμένη ιστορική στιγμή, η ανάλυση ενός φλέγοντος ζητήματος πρέπει να πατάει γερά στο έδαφος των πραγματικών αντιθέσεων, όπως κάθε φορά αυτές ξεδιπλώνονται. Για το λόγο αυτό, ο προσδιορισμός του ονόματος δε μας αφήνει καθόλου αδιάφορους.Τονίζουμε ότι δεν  πρόκειται για την επίλυση μιας διαφοράς μεταξύ ισότιμων και ανεξάρτητων κρατών, στη βάση της υπεράσπισης  των λαϊκών συμφερόντων, αλλά για την ιμπεριαλιστική επιβολή μιας ονομασίας, που θα αξιοποιηθεί ως μέσο,  πρώτα και κύρια, για την αμφισβήτηση των συνόρων στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και της εδαφικής ακεραιότητας  της χώρας. Συγχρόνως,  θα αποτελέσει όχημα για τη δρομολόγηση αντιδραστικών εξελίξεων στο εσωτερικό και των δυο χωρών, με την πυροδότηση του κλίματος του εθνικισμού και του σοβινισμού, κλίμα που δίδει ώθηση στην ανάπτυξη των ακροδεξιών και φασιστικών δυνάμεων.

Σε κάθε περίπτωση, εμείς θεωρούμε ότι  η μόνη ρεαλιστική λύση είναι αυτή που μπορεί να αποτρέψει τις αλυτρωτικές τάσεις, να αποκλείσει  την αμφισβήτηση των συνόρων και από τις δυο πλευρές, λύση που μπορεί να προωθήσει μόνο μια πολιτική που δεν υποκλίνεται στις εντολές των ιμπεριαλιστών, μια πολιτική που υπερασπίζεται τα λαϊκά συμφέροντα.

Μια τέτοια όμως πολιτική δεν προωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκεται στο κυβερνητικό τιμόνι, για την υπεράσπιση των συμφερόντων της ντόπιας πλουτοκρατίας και του ξένου ιμπεριαλισμού. Η συγκυβέρνηση  ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποδείχτηκε ο πιο αποτελεσματικός προωθητής των ιμπεριαλιστικών και κεφαλαιοκρατικών συμφερόντων σε βάρος του λαού, τον οποίο αφόπλισε ιδεολογικά με τα αποπροσανατολιστικά συνθήματα περί κατάργησης των μνημονίων και εθνικά ανεξάρτητης πολιτικής, ενώ ήδη είχε προεκλογικά δεσμευτεί τόσο ενώπιον των εκπροσώπων του Αμερικάνικου και  του Ευρωπαϊκού Ιμπεριαλισμού(Ομπάμα-Σόιμπλε), όσο και  ενώπιον των εκπροσώπων των αντίστοιχων των χρηματοπιστωτικών κέντρων((Νέας  Υόρκης και Λονδίνου), ότι θα συνεχίσει τη μνημονική καταιγίδα και  ότι όχι μόνο θα εδραιώσει, αλλά και θα αναβαθμίσει την  στρατιωτική παρουσία του Ν.ΑΤΟ Αποδείχτηκε  δηλ η πιο φιλοαμερικάνικη κυβέρνηση των τελευταίων χρόνων: ύμνησε τον Ομπάμα, αποκάλεσε φίλο του ελληνικού λαού το μακελάρη Τραμπ, υπέβαλε αίτημα για τη μόνιμη πια παρουσία του Ν.Α.Τ.Ο. στο Αιγαίο, αναθέτοντας σε αυτό τη φύλαξη των συνόρων και τη δολοφονία, ουσιαστικά, των μεταναστών-θυμάτων των πολεμικών επεμβάσεων. Αναβάθμισε τη λειτουργία της βάσης της Σούδας, ετοιμάζεται να  δώσει και την  Κάρπαθο, μετατρέπει τη χώρα σε ορμητήριο επίθεσης στους γειτονικούς λαούς και συνάπτει διπλωματικές σχέσεις , καθ΄ υπαγόρευση των Αμερικάνων με τα φασιστικά καθεστώτα του Ισραήλ, της Αιγύπτου, της Ουκρανίας.

Τώρα που ο Αμερικάνικος Ιμπεριαλισμός εστιάζει στον έλεγχο των κεντρικών και δυτικών Βαλκανίων, ο ΣΥΡΙΖΑ  γίνεται πάλι ο πιο πειθήνιος και πρόθυμος προπαγανδιστής των Νατοϊκών και Ευρωατλαντικών συμφερόντων στην περιοχή, τηρώντας γονυκλινής τις εντολές τους, μετονομάζοντας την πολλαπλή εξάρτηση, Αμερικάνικη και Ευρωπαϊκή, σε…πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και προβάλλοντας ως εγγυήτριες δυνάμεις της ειρήνης  την πολεμική μηχανή του Ν.Α.Τ.Ο και τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε ρόλο προωθητή  της ιμπεριαλιστικής ατζέντας των αφεντικών του, προσπαθεί  να συγκαλύψει την υποτέλειά του στις εντολές των ιμπεριαλιστών κηδεμόνων του, με φληναφήματα περί ..ρεαλισμού, παραπλανώντας ξανά το λαό, αφού αναγορεύει το διεθνή τρομοκράτη των λαών, δηλ το Ν.Α.Τ.Ο., σε…εγγυητή της ειρήνης(!) στα Βαλκάνια και προπαγανδίζει την ένταξη των κρατών της Βαλκανικής  σε Ν.Α.Τ.Ο και ΕΕ ως προϋπόθεση(!) για τη σταθεροποίηση και την ασφάλεια,  την ίδια στιγμή που η σύμμαχη(!), στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, Τουρκία-προωθώντας την επεκτατική πολιτική της τούρκικης μεγαλοαστικής τάξης-καθημερινά αμφισβητεί την εθνική κυριαρχία στα περισσότερα νησιά του Αιγαίου, δηλώνει - μέσω του  προέδρου της  στο κέντρο της Αθήνα- ότι αμφισβητεί τη συνθήκη της Λωζάννης, δεν αναγνωρίζει  το ζήτημα της εισβολής και κατοχής της Κύπρου και  στο ίδιο πνεύμα κινείται η ανακοίνωσή της  για τα Ιμια. Η «ειρηνοποιός»(!) προστασία του ΝΑΤΟ εδώ εξαφανίζεται ως… δια μαγείας και ο γονυκλινής ΣΥΡΙΖΑ περιορίζεται σε ..ανακοινώσεις σαρκασμού(!)  που δείχνουν την πλήρη υποταγή του στις ΝΑΤΟικές εντολές. Προβάλλει το λύκο ως αρνί και βαφτίζει τη δουλική εναρμόνισή   του  με τις εντολές των κηδεμόνων  του ως.. φιλολαϊκή και φιλειρηνική πολιτική   , υποτασσόμενος  στις υποδείξεις  του Στότελμπεργκ, του Πάιατ και του φίλου του Τραμπ . Σήμερα κλυδωνίζεται μεταξύ σκύλλας και Χάρυβδης, μεταξύ της υπόκλισης στις εντολές για την  ονοματοθεσία της ΠΓΔΜ και των αναιμικών ανακοινώσεων  για  την έμπρακτη αμφισβήτηση της εθνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο.

Αρχικά,   σε ό,τι αφορά το πρώτο ζήτημα, επεδίωξε  να εκμεταλλευτεί το θέμα της ονοματοθεσίας της πΓΔΜ, για να αποπροσανατολίσει  το λαό από τη ληστρική επέλαση των μέτρων της γ’ αξιολόγησης(φοροληστεία, ξεπούλημα μέσων μεταφοράς και ενέργειας , μνημόνιο διάλυσης της εκπαίδευσης, πλειστηριασμοί κλπ), αλλά δεν υπολόγισε καλά  τις σταθερές αλυτρωτικές διαθέσεις μιας ισχυρής μερίδας της εγχώριας ολιγαρχίας, τάσεις  που ξαναεμφανίστηκαν   με την υποκίνηση από τον Αμερικάνικο παράγοντα. Η ακροδεξιά του συγκυβερνήτη Καμμένου, του δήθεν αντιπολιτευόμενου Σαμαρά, οι σοβινιστικές απόψεις   πολλών  παραγόντων της ΔΗΣΥ, ξεδίπλωσαν το χάρτη ενός αναπτυσσόμενου ακροδεξιού ρεύματος που, αγκαλιά με τους εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, βρίσκουν τη χρυσή ευκαιρία να ..βγουν στο προσκήνιο, να αποπροσανατολίσουν τα καθημαγμένα λαϊκά στρώματα και να επιβάλουν την  πιο μαύρη, αντιδραστική πολιτική, στοχεύοντας στο αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα, με τη θλιβερή συνεπικουρία του Μίκη Θεοδωράκη. Στο κίνημα  που ήταν και παραμένει η μόνη εγγύηση για το λαϊκό, για τον  αντιϊμπεριαλιστικό πατριωτισμό, την κατοχύρωση της εθνικής κυριαρχίας, της δημοκρατίας, της δουλειάς, της μόρφωσης, της διεθνιστικής φιλία και ειρήνης μεταξύ των λαών.

Μπροστά στην  απειλή μιας συνολικότερης ανάφλεξης στα βαλκάνια, με πυροδότη το ΝΑΤΟ, θεωρούμε ότι η μόνη λύση είναι η ανάπτυξη ενός μαζικού αντιϊμπεριαλιστικού κινήματος, που θα διεκδικεί:

 ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ από τα ΒΑΛΚΑΝΙΑ, ΕΞΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΕΕ-Δ.Ν.Τ-ΝΑΤΟ-ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟ-ΝΑΤΟΪΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ –ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ-ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΤΟΥΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ-ΚΑΜΙΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΔΑΦΙΚΗΣ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ-ΕΙΡΗΝΗ-ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΛΑΩΝ.

Το κίνημα αυτό  θα βγάζει στο προσκήνιο τους λαούς που δεν έχουν καμία ανάγκη  από την  ιμπεριαλιστική προστασία, γιατί αυτή είναι το συνώνυμο της  θηριωδίας, της λαϊκής καταπίεσης και  της εκμετάλλευσης.

Στο πλαίσιο αυτό, θεωρούμε  ότι  καθοριστικός λόγος  για την υποχώρηση των λαϊκών αντιϊμπεριαλιστικών αντιστάσεων αποτελεί η λαθεμένη πολιτική  του Κ.Κ.Ε  που  αρνείται να υιοθετήσει τη θέση για την υποτέλεια στους ιμπεριαλιστές  της ελληνικής κομπραδόρικης μεγαλοαστικής τάξης, αναγορεύοντάς την  άλλοτε σε ..ιμπεριαλιστική τάξη που «συνομολογεί»(!) τάχα  συνθήκες με τους εταίρους της, Ευρωπαίους και Αμερικάνους και άλλοτε κάνοντας λόγο για .. πολλαπλές εξαρτήσεις  της,  δίδοντάς της την…  ενδιάμεση θέση στην υποτιθέμενη ιμπεριαλιστική πυραμίδα. …

Κατ΄ αντίστοιχο τρόπο, οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αναβιώνοντας τις τροτσκιστικές θεωρίες, κάνουν λόγο για την ιμπεριαλιστική ελληνική αστική τάξη, που ορίζει  τάχα τη ζώνη επιρροής της στα Βαλκάνια, συγχέοντας τους πόθους της με τις πραγματικές δυνατότητές της, αλλά και το πραγματικό ταξικό περιεχόμενο του αντιϊμπεριαλιστικού αγώνα- που είναι αγώνας υπεράσπισης των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων- με την αστική  πολιτική  της συγκάλυψης των ταξικών αντιθέσεων.

Στο σημείο αυτό, θέλουμε να διευκρινίσουμε ότι για ένας το έθνος δεν είναι μια αφηρημένη και διαχρονική κατηγορία, που διαπερνά όλα τα στάδια της ιστορικής εξέλιξης, όπως διατείνονται κάποιοι, καλλιεργώντας μύθους σχετικά με το αδιάλειπτο δήθεν της παρουσίας των εθνών στο γεωγραφικό και ιστορικό χάρτη. Το έθνος, όπως διαλεκτικά ερμήνευσε ο Στάλιν,  είναι  μια οικονομική και κοινωνική κατηγορία, προϊόν της ιστορικής εξέλιξης, άρρηκτα δεμένη με την αστική επανάσταση  του 18^ου αιώνα και τη διάλυση των μεγάλων αυτοκρατοριών(πχ Αυστρο-Ουγγαρίας, Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κλπ) και τη συγκρότηση των εθνικών κρατών.Προϋπόθεση επομένως για την αναγνώριση της κατηγορίας του έθνους δεν είναι μόνο η γλώσσα και η θρησκεία(που αποτελούν βασικά γνωρίσματά του), αλλά και οι κοινωνικές, οικονομικές και ιστορικές συνθήκες της διαμόρφωσής του στη συγκεκριμένη περιοχή της ανάπτυξής του.

Από το σταθερό μετερίζι του αντιϊμπεριαλιστικού αγώνα τονίζουμε ότι -στην εποχή του ιμπεριαλισμού και των προλεταριακών επαναστάσεων που διανύουμε -η αντίθεση ιμπεριαλισμός –λαοί διαπερνά όλα τα επίπεδα  της οργάνωσης της πάλης του λαού μας για το ψωμί, τη δημοκρατία, την ειρήνη, την εθνική ανεξαρτησία και το σοσιαλισμό. ΓΙΑΤΙ  Η ΠΑΛΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΉΣ  ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΗ  ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΔΙΠΛΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΤΟΥ ΞΕΝΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΤΟΠΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ.

ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΑ ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ, ΤΟ ΛΑΟ, ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ, ΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΡΟΥΣΕΙ  ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ.