ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΑΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ
Εισηγήτρια: Αρετή Σπαχή
- Να αντισταθούμε στους ιμπεριαλιστικούς εκβιασμούς και στο μαύρο μέτωπο των αντιδραστικών δυνάμεων
- Να απορρίψουμε τα ψευτοδιλήμματα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ
- Αποχή από το παραπλανητικό δημοψήφισμα των κάλπικων ερωτημάτων που εξωραΐζει την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική.
Αγαπητές φίλες και φίλοι, συναγωνίστριες και
συναγωνιστές, συντρόφισσες και σύντροφοι, η σημερινή εκδήλωση της ΛΑΑΣ πραγματοποιείται σε μια από τις
δυσκολότερες για το λαϊκό κίνημα, την εργατική τάξη, τους εργαζόμενους και τους
άνεργους-ιστορική φάση. Πρόκειται για μια δυσκολία που αναφέρεται από τους πολλούς και
ποικιλόχρωμους προπαγανδιστές της
αντιλαϊκής πολιτικής, για να συσκοτιστεί το περιεχόμενό της, να
αποπροσανατολιστούν τα λαϊκά στρώματα και να χάσουν το πραγματικό τοπίο της
αναμέτρησης, που τώρα αποκαλύπτεται με πιο οξύ
και επιτακτικό τρόπο .
Πρόκειται για την αναμέτρηση ενός λαού με τους ιμπεριαλιστές δυνάστες και καταπιεστές
του, Ευρωπαίους και Αμερικάνους, για την αναμέτρηση του εργαζόμενου λαού ,
των 2 εκ ανέργων, της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς, της νεολαίας με τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς της Ε.Ε
-Δ.Ν.Τ-Ν.Α.Τ.Ο, τους μηχανισμούς που
επιβάλλουν ακόμη πιο ασφυκτικά δεσμά εξάρτησης της χώρας και καταλήστευσης του λαϊκού εισοδήματος, στη
βάση της προάσπισης των δικών τους
συμφερόντων. Στη βάση της αναδιανομής των σφαιρών
επιρροής, στα πλαίσια του αδυσώπητου
ανταγωνισμού τους σε συνθήκες
οικονομικής κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος.
Πρόκειται επομένως
για μια αναμέτρηση των λαϊκών συμφερόντων - πρώτα και κύρια- με τα
ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, αναμέτρηση
που συγκαλύπτεται από τους εκπροσώπους των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών, οι
οποίοι έχουν ως κεντρικό τους αίτημα την
επιβολή δεσμών νέο-αποικιακού ελέγχου σε μια χώρα με εξαρτημένο καπιταλιστικό
σύστημα , όπως είναι η Ελλάδα. Η χώρα που μας έλαχε να έχουμε πατρίδα ,
όπως λέει κι ο ποιητής, είναι στο μάτι
του κυκλώνα σε ό, τι αφορά τη σύγκρουση των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων .Βρίσκεται
στο «μπαλκόνι» της Μεσογείου και ως εκ τούτου τον οικονομικό, στρατιωτικό και
πολιτικό έλεγχό της διεκδικούν τόσο οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές-που διασφαλίζουν την
επιβολή των αποφάσεών τους μέσω της ΕΕ και των οργάνων της- όσο και οι Αμερικάνοι, οι οποίοι-πέρα από τη Νατοϊκή
μηχανή του πολέμου και τις βάσεις που διαθέτουν -έχουν στην υπηρεσία τους και το Δ.Ν.Τ να λειτουργεί σαν σφήνα στην ΕΕ, να
συνδιαχειρίζεται τα μέτρα και τις αποφάσεις , τους όρους των δανείων της
ελληνικής αστικής τάξης, δηλ τα δεσμά της ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης του
τόπου μας και της εξαθλίωσης του λαού μας.
Φίλες και φίλοι, είναι σίγουρο ότι στη δική μας τοποθέτηση ,
τοποθέτηση που γίνεται από την πλευρά αποκλειστικά των εργατο-λαϊκών
συμφερόντων, δεν έχουν θέση οι
προσδιορισμοί «Ευρώπη του πολιτισμού», «Ευρώπη της Δημοκρατίας» και άλλα
γλυκερά και αποπροσανατολιστικά που
περιφέρουν από κανάλι σε κανάλι τα διάφορα φερέφωνα των
ιμπεριαλιστών-ληστών, οι στυλοβάτες του συστήματος της υποτέλειας και της πείνας , δηλ τα κόμματα του κεφαλαίου, όπως είναι η Ν.Δ, το πρόσφατα αναζωογονημένο ΠΑΣΟΚ και το
νεότευκτο μνημονιόδουλο Ποτάμι.
Προκαλεί
πράγματι το λαϊκό αίσθημα η τρομερή κινητικότητα όλων αυτών των
κομμάτων-λακέδων του ιμπεριαλισμού, των κομμάτων που, από τη γέννηση και την
πολιτική τους, είναι οι καθαρόαιμοι
εκπρόσωποι των συμφερόντων του ξένου
ιμπεριαλισμού , του ξένου και ντόπιου μονοπωλιακού κεφαλαίου. Αυτήν την
κρίσιμη ώρα, αποκαλύπτεται πολύ παραστατικά σε ποια όχθη βρίσκονται, σε ποιό
γήπεδο παίζουν και εμπαίζουν το λαό.
Γιατί, μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις, έδειξαν τρομερή ενεργητικότητα και μέσα
σε λίγες ημέρες μόνο συστρατεύτηκαν- με κάθε δυνατό μέσο και τρόπο-για να περιφρουρήσουν τα συμφέροντα της
οικονομικής ολιγαρχίας του τόπου μας. Και
τα συμφέροντα αυτά είναι σύμφυτα με την πολιτική της υποτέλειας στα
ιμπεριαλιστικά κέντρα, προστατεύονται μόνο μέσα από την πολιτική της
υπακοής και της αποδοχής των όρων της
καταλήστευσης του δημόσιου
πλούτου από τα αρπακτικά του πολυεθνικού
κεφαλαίου .Κατοχυρώνονται επομένως μόνο
μέσα από την αποδοχή των όρων της
ακόμη πιο άτεγκτης εκμετάλλευσης των
λαϊκών στρωμάτων που απεικονίζεται πιο παραστατικά στις μέρες μας στα περίφημων μνημόνια. Πρόκειται για τα σύμφωνα υποταγής του ελληνικού λαού στην κερδοσκοπία
του ευρωπαϊκού μονοπωλιακού κεφαλαίου, για σύμφωνα αποδοχής της κατάργησης των
παραγωγικών δυνάμεων, είτε αυτές αφορούν
τον πρωτογενή τομέα της αγροτικής παραγωγής, είτε της μεταποίησης ή ακόμη και
τον τριτογενή τομέα των υπηρεσιών. Πρόκειται
για τα σύμφωνα ισοπέδωσης των βασικών δικαιωμάτων στην υγεία,
τη μόρφωση, τη δουλειά, τη συλλογική δράση. Χωρίς αυτά τα σύμφωνα , οι ντόπιοι υποτελείς, οι αντιδραστικές δυνάμεις των αστικών κομμάτων (Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ κλπ ) δε
μπορούν να διασφαλίσουν τα συμφέροντα της μεγαλο-αστικής τάξης, δε μπορούν να κατοχυρώσουν τα δικά της
κέρδη από την πλάτη του λαού, δε μπορούν
να υπηρετήσουν την κυριαρχία της αστικής
τάξης, δηλ την καταπίεση και εκμετάλλευση
του λαού.
Βγαίνουν
σήμερα όλα
αυτά τα κόμματα της ολιγαρχίας ως ενιαίο σώμα να εκβιάσουν, να απειλήσουν έναν αφαιμαγμένο
από την πολιτική τους λαό, χρησιμοποιώντας τον πληθυντικό της παραπλάνησης
και ντύνοντας τη ληστρική πολιτική τους
με το
όραμα της «εθνικής σωτηρίας». Ο
μύθος της «εθνικής ενότητας» είναι καλό προπαγανδιστικό μέσο της πλουτοκρατικής
ολιγαρχίας και εύκολα αναλώσιμος,
γιατί συγκαλύπτει -με τον πιο ευέλικτο τρόπο -το αίτημα όλων των αντιδραστικών κομμάτων ,που
είναι η ταξική συμφιλίωση, δηλ η υποταγή του λαού στα συμφέροντα της
οικονομικής ολιγαρχίας. Συγκαλύπτει τη βασικότερη επιδίωξή τους που είναι ο υπνωτισμός του λαού και η συναίνεση του στα μέτρα της σφαγής του. Χρησιμοποίησαν
μάλιστα όλο το ενεργό και εφεδρικό υλικό τους, από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας,
μέχρι τον Κ. Μητσοτάκη , ενώ σήμερα αξιοποίησαν και τη χρυσή εφεδρεία του Κ Καραμανλή σε
μια αποκρουστική προσπάθεια αποτροπής
δήθεν του εθνικού διχασμού, αποκρύπτοντας βέβαια το πραγματικό τοπίο αυτής της σύγκρουσης που είναι ο ταξικός πόλεμος
ανάμεσα στο λαός και τους δυνάστες του ιμπεριαλιστές, αλλά και τους ντόπιους λακέδες τους. Το παιχνίδι
του τρόμου, των εκβιασμών και των
απειλών που παίζουν προπαγανδίζεται και υποστηρίζεται από πολλά μέσα και παράγοντες,
όπως είναι ο ΣΕΒ , η Ένωση
Περιφερειών, η ΠΑΣΕΓΕΣ, η ξεπουλημένη ηγεσία της ΓΣΕΕ , τα μεγάλα συγκροτήματα του τύπου. Χειρίζονται
όλα τα δυνατά μέσα προπαγάνδας των κεφαλαιοκρατικών συμφερόντων
απέναντι στον εχθρό λαό.
Από την άλλη μεριά, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-ένα
μείγμα σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης
της καπιταλιστικής κρίσης με κυβερνητικό συμπορευτώ ένα ακροδεξιό
και εθνικιστικό κόμμα - προσπαθεί με τη σειρά της να εμφανίσει την υποταγή της
στους ιμπεριαλιστές κηδεμόνες της ως «σωτήρια
φιλολαϊκή πολιτική», ρίχνοντας το μπαλάκι στο λαό, την ίδια στιγμή που
–είτε το θέλει είτε όχι-η πολιτική της
βρίσκεται στην ίδια όχθη με τα κόμματα του ευρωμονόδρομου .Είναι πολιτική φιλοϊμπεριαλιστική, πολιτική
εξωραϊσμού της αντιδραστικής φύσης της ΕΕ
και του ΝΑΤΟ. Είναι πολιτική Υποκλίσεων
στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, στους επιτρόπους και επόπτες όλης της οικονομικής και πολιτικής ζωής, τους
οποίους Ο ΣΥΡΙΖΑ αποκαλεί «εταίρους» και
φίλους», συγκαλύπτοντας το αγεφύρωτο χάσμα
που χωρίζει το λαό από τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και επιτελεία, παραπλανώντας
τον για τη δυνατότητα του ιμπεριαλιστικού συστήματος να γίνει δήθεν φιλολαϊκό ,μέσα
από την αλλαγή των εκλογικών συσχετισμών.
Πρόκειται για
τη σοσιαλδημοκρατική πολιτική που σπέρνει αυταπάτες στο λαό , καλλιεργώντας του
την πλάνη για τη δυνατότητά του να
επιβιώσει τάχα με αξιοπρέπεια στο σύστημα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης. Και με αυτήν την πολιτική του, εγκλωβίζει
τα λαϊκά στρώματα και εισπράττει εκλογικά τη λαϊκή δυσαρέσκεια, όχι όμως για
να τη μετατρέψει σε διεκδικητική πάλη του ίδιου του λαού απέναντι στους
δυνάστες του.Απεναντίας, αξιοποιεί αυτήν την εκλογική υπεροχή ως διαπραγματευτικό χαρτί στις συμφωνίες του
με τους επικυρίαρχους ιμπεριαλιστές
,στη βάση «του μικρότερου κακού¨, όπως ισχυρίζεται
. Για να δούμε όμως ποιό είναι αυτό το μικρότερο κακό που η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου
υπόσχεται σήμερα;
Ξεχνάμε τις προεκλογικές του υποσχέσεις για
δήθεν κατάργηση -μέσω ενός νόμου- των
μνημονίων και όλων των αντιδραστικών συνοδευτικών νόμων, για να δώσουμε βαρύτητα στη συγκυρία
που διανύουμε.
Πέντε μήνες
διαπραγμάτευσης με τους «εταίρους» και τους θεσμούς η μνημονική πολιτική συνεχίζεται, δηλ για
πέντε ολόκληρους μήνες η συγκυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κυβερνά με βάση τα
μνημονιακά μέτρα των αντιδραστικών κυβερνήσεων Σαμαρά –Βενιζέλου .Μετά από πέντε
μήνες και αφού τα επικοινωνιακά
παιχνίδια της συγκυβέρνησης ροκάνισαν
αρκετό χρόνο και επιβλήθηκε όλο αυτό το διάστημα κινηματική νέκρα (
την οποία στήριξαν οι δυνάμεις του
ΣΥΡΙΖΑ σε αγαστή συμπόρευση με τις άλλες
συνδικαλιστικές δυνάμεις της υποταγής, δηλ τη ΔΑΚΕ και την ΠΑΣΚ)- ο Τσίπρας επιστρέφει, διωγμένος από το eurogroup.Επιστρέφει , για να αντιστρέψει
την πραγματικότητα και να εμφανίσει τις δικές
του προτάσεις λαϊκής αφαίμαξης , ύψους 8 δις €, ως σωτηρία λύση(!). Πρόκειται για πολιτική λαϊκής παραπλάνησης και εγκλωβισμού του λαού στη λογική -πρώτα και κύρια -ότι δεν
υπάρχει άλλη λύση πέρα από
την αποδοχή των μέτρων της
ληστείας της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Στις δηλώσεις του Τσίπρα στη Βουλή, αλλά και σε εκείνες των τελευταίων ημερών η ΕΕ, η
λυκοσυμμαχία του κεφαλαίου, ο οργανισμός
καταλήστευσης των λαών προβάλλει ως
νομοτέλεια που ο λαός είναι υποχρεωμένος να αποδεχτεί. Είναι προφανές ότι ,
μόνο μέσω αυτής της πολιτικής αρχής, ο ΣΥΡΙΖΑ-ανεξάρτητα
από τις προθέσεις των μελών και οπαδών του-τίθεται
στην υπηρεσία της μεγαλοαστικής τάξης, τάσσεται ενάντια στα
λαϊκά συμφέροντα, τα οποία-λόγω της πολιτικής του γραμμής-είναι αδύνατον να
υπηρετήσει.
Καλεί σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ το λαό σε ένα «όχι» στις συγκεκριμένες προτάσεις των επικυρίαρχων και «εταίρων του. Το όχι» όμως αυτό πατάει πάνω στο ΝΑΙ στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, στο ΝΑΙ
στην πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ, στο ΝΑΙ
στην πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτό επιβεβαιώνουν εξάλλου και οι προτάσεις που κατέθεσε η
συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, αλλά και η σύμβαση που δήλωσε ότι θα υπογράψει τη
Δευτέρα(6/7) και αφορά σε 30 δις. Δυστυχώς, 26 χρόνια από το περίφημο
βρώμικο ‘89, ο λαός μας βρίσκεται ξανά αντιμέτωπος με μια δεξιά κυβερνητική πολιτική που έχει αριστερό
περίβλημα, την ίδια στιγμή που καλείται από αυτούς που τον παραπλάνησαν να τους
δώσει τη δυνατότητα να παραπλανήσουν ξανά!
Στη βάση αυτή,
θεωρούμε ότι η πολιτική θέση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπέρ του κυβερνητικού «όχι» - ενός
«όχι» που συνιστά «ναι» στα μνημόνια, «ναι»
στην ΕΕ, «ναι» στη σοσιαλδημοκρατική
διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης ενάντια στο λαό- μετατρέπει αυτόν το χώρο σε «ουρά» του ΣΥΡΙΖΑ, σε
στυλοβάτη της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής, την ίδια στιγμή που
απαιτείται η συγκρότηση ενός λαϊκού
αντιϊμπεριαλιστικού, ενωτικού λαϊκού αγώνα.
Από το χώρο
της ΛΑΑΣ, απευθυνόμαστε στο λαό, αυτήν την κρίσιμη στιγμή, με τη
γλώσσα της ταξικής αλήθειας, της αλήθειας που δε θέλει μανδύες και
περιτυλίγματα και τονίζουμε ότι η αντίσταση
στον ιμπεριαλισμό
και το μαύρο μπλοκ της αντίδρασης
απαιτεί προσδιορισμό του ταξικού εχθρού, που είναι ο ξένος ιμπεριαλισμός και η εγχώρια ολιγαρχία. Συγχρόνως , διευκρινίζουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ,
ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, που
έχει διαφορετική σύνθεση από τα
αστικά κόμματα, κρίνεται από την πολιτική
του γραμμή, που είναι γραμμή συμφιλιωτικού με τους ιμπεριαλιστές επικυρίαρχους ,
γραμμή υποταγής των λαϊκών συμφερόντων
στα κεφαλαιοκρατικά συμφέροντα. Γι αυτό το λόγω, το «ΟΧΙ» του ΣΥΡΙΖΑ συνιστά «ΝΑΙ» στο αντιδραστικό καθεστώς της ιμπεριαλιστικής
υποτελείας-πείνας και ανεργίας.
Ο λαός έχει τη δύναμη και μπορεί να διαλέξει
το δικό του μέτωπο που είναι το μέτωπο των αγώνων.
Δεν πρόκειται να λύσει ο λαός κανένα πρόβλημα μέσω της κάλπης .Η αποχή μας από αυτό το ναρκοθετημένο δημοψήφισμα
συνιστά ένα μαχητικό ταξικό αντιιμπεριαλιστικό «όχι» που δεν έχει αστερίσκους
, αλλά παραπέμπει στην ανυποχώρητη διεκδίκηση του λαού για:
- ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΛΙΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ
- ΕΠΑΝΑΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΠΩΛΕΙΩΝ
- ΨΩΜΙ-ΜΟΡΦΩΣΗ-ΥΓΕΙΑ-ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ
- ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ (ΕΕ-Δ.Ν.Τ-Ν.Α.Τ.Ο)
- ΑΝΑΤΡΟΠΉ ΤΟΥ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΏΤΟΣ ΤΗΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΥΠΟΤΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΙΝΑΣ.
