ΜΕ ΑΜΕΙΩΤΗ ΕΝΤΑΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΣΤΗ ΝΔ

Δεν υπάρχει η αμφιβολία πως η ΝΔ διανύει μια από τις πιο ασυνήθιστες, για τα μεταπολιτευτικά  χρό­νια, περιόδους εσωκομματικής διαμάχης για την εκλογή νέου προέδρου της. Η αντιπαράθεση ανάμεσα στους τέσσερις υποψήφιους αρχηγούς, αλλά και οι παρεμβάσεις μέσα σ' αυτήν ηγετικών στελεχών της, έχουν πυροδοτήσει ένα τέτοιο κλίμα ώστε να εκδηλώνονται ανησυχίες για την ενότητα της παράταξης, αλλά και για το τι τραύματα ενδέχεται να αφήσει  την επαύριον των εκλογών.
Η αδιάπτωτη εσωκομματική όξυνση  μετά τις εκλογές συνδέεται με το γενικότερο πρόβλημα κρίσης του αστικού πολιτικού συστήματος που ξέσπασε μέσα στα χρόνια των μνημονίων και το οποίο, αν τον ένα μεταπολιτευτικό πολιτικό πυλώνα του αστικού δικομματισμού, το ΠΑΣΟΚ, τον οδήγησε σε εκλογική καταβαράθρωση, τον άλλον, τη ΝΔ, αν και έχει καταφέρει να διατηρήσει το βασικό εκλογικό κορμό της, κάθε άλλο παρά τον έχει αφήσει αλώβητο, όπως άλλωστε αποτυπώνεται και στα εκλογικά αποτελέσματά της και στις αποχωρήσεις από τις γραμμές της, κατά τη διάρκεια της τελευταίας 5ετίας.

Στα πλαίσια του κόμματος της Δεξιάς αυτό το πρόβλημα είναι φανερό ότι έχει πάρει μια ειδικότερη έκφραση, που χαρακτηρίζεται από τις έριδες γύρω από το πολιτικό προφίλ της ΝΔ (“κεντροδεξιό”, “ακροδεξιό”, “νεοφιλελεύθερο” ), από τους διαξιφισμούς για την “ανανέωση” της ηγεσίας της, για “ανοικτό ή κλειστό στην κοινωνία κόμμα”, κ.α,, όπου σημαντικό ρόλο παίζουν και οι ηγετικές φιλοδοξίες και οι βλέψεις κύκλων ντόπιων και ξένων που διασυνδέονται με τις ομάδες της ΝΔ και τους υποψήφιους αρχηγούς, αλλά και από μια όχι ομαλή εσωκομματική αντιπαράθεση. Αυτό απηχούν και ορισμένες κριτικές εκ των έσω ότι “η ΝΔ έπρεπε να πάει σε συνέδριο με διάθεση αυτοκριτικής αλλά και κατάθεσης πολιτικής πρότασης...Έχουμε χάσει 6 αναμετρήσεις συνολικά και φτάσαμε μέχρι και 18% χωρίς η ΝΔ να πάει σε συνεδριακή διαδικασία”,”πρέπει να αποφασίσουμε τι κόμμα θέλουμε”, “η εκλογή προέδρου γίνεται με όρους αντιπαράθεσης κυρίως προσωπικών χαρακτηριστικών”...
Όλα αυτά έχουν συνθέσει ένα τόσο ηλεκτρισμένο σκηνικό διεκδίκησης της αρχηγίας, ώστε  κάθε σχεδόν διαδικαστικό προεκλογικό θέμα να “ανάβει” διαπληκτισμούς. Τελευταίο παράδειγμα η πρόταση για διεξαγωγή δημόσιας συζήτησης (ντιμπέιτ) ανάμεσα στους τέσσερις υποψηφίους, η οποία έγινε εστία ανταλλαγής πυρών μετά την απόρριψή της από τον Ευ. Μεϊμαράκη, με το επιχείρημα ότι “η τηλεμαχία θα μας βλάψει. Θα δημιουργήσει σοβαρά ζητήματα μεταξύ μας”, που είναι αποκαλυπτικό των τεταμένων σχέσεων που έχουν δημιουργηθεί μέσα στη ΝΔ.
Στην πραγματικότητα, κάθε υποψήφιος έχει επιστρατεύσει κάθε μέσο που τον βολεύει για να υπερκεράσει τους ανθυποψήφιους:
● Κινήσεις και δηλώσεις που αποβλέπουν στην επίδειξη στήριξης από τα παραδοσιακά “τζάκια” της ΝΔ, όπως η φωτογράφιση στις Σέρρες του Ευ. Μεϊμαράκη με τον αδελφό τού “πατριάρχη” της Δεξιάς, Κ. Καραμανλή, οι δηλώσεις του Α. Γεωργιάδη ότι “η Ελλάδα κρατήθηκε ορθία επί Σαμαρά”, η στήριξη του Κ. Μητσοτάκη στο γιο του υποψήφιο, παρ' όλο που όλοι προσπαθούν να εμφανισθούν σαν φορείς της “αλλαγής” και τις "απαλλαγής"  από τις φεουδαρχικές δομές που δεν κάνουν ελκυστικό το κόμμα”
● Έξωθεν “θετικά σχόλια” από παράγοντες ξένων κομμάτων της Δεξιάς και ιδιαίτερα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.
●  Βολές κατά των εκλογικών αντιπάλων με υπονοούμενα και χαρακτηρισμούς του τύπου “τον ΣΥΡΙΖΑ τον συμφέρει σήμερα η επικράτηση Μεϊμαράκη”, “ο κ. Μεϊμαράκης είναι λύση ήττας”(Απ. Τζιτζικώστας).
Κοντά σ' όλα αυτά, με προφανή σκοπιμότητα και καιροσκοπισμό, “διαγωνίζονται” για το πώς να εμφανισθούν ότι παίρνουν αποστάσεις ή και διαφωνούν με τη μνημονιακή πολιτική, αν και μαζί με την κυβέρνηση την ψήφισαν, για το ποιος κάνει “σκληρή αντιπολίτευση” στον ΣΥΡΙΖΑ: με τον Ευ. Μεϊμαράκη να δίνει γραμμή καταψήφισης των κυβερνητικών μέτρων, με τη φαιδρή δικαιολογία πως αυτός ψήφισε μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ “τους στόχους και τα χρονοδιαγράμματα" του μνημονίου αλλά όχι τα μέτρα του(!). Με τον Απ. Τζιτζικώστα να δηλώνει πως “άλλο η συμφωνία της ΝΔ για να μη βρεθεί η χώρα έξω από τον πυρήνα της Ευρώπης κι άλλο να ψηφίζουμε μέτρα τα οποία αποδεδειγμένα βρίσκονται σε λάθος κατεύθυνση”. Με το Κυριάκο Μητσοτάκη να μιλά για “επικίνδυνη κυβέρνηση” και τον Αδ. Γεωργιάδη να προσπαθεί να υπερακοντίσει τους αντιπάλους του λέγοντας πως ήταν “μεγάλο σφάλμα” η υπερψήφιση του 3ου μνημονίου από τη ΝΔ και ότι “διαφωνούσε αλλά ψήφισε λόγω κομματικής πειθαρχίας” και ότι “αν γίνει αρχηγός δεν θα επαναληφθούν τέτοιου τύπου σφάλματα”.
Η υποκρισία εδώ περισσεύει όχι μόνο γιατί τα θολά δήθεν αντιμνημονιακά φτιασιδώματα των υποψήφιων αρχηγών της ΝΔ δεν μπορούν να σβήσουν με τίποτα πως η ΝΔ ήταν εκείνη που απαιτούσε και πίεζε την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να κλείσει τη συμφωνία που ήθελε η ΕΕ και να ψηφισθεί με ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία ένα τρίτο μνημόνιο που περιλαμβάνει λεπτομερή καταγραφή αντιλαϊκών μέτρων  (τα οποία τάχα τώρα δεν τα εγκρίνει...), αλλά και γιατί την ίδια ώρα  οι παράλληλες δηλώσεις της για τα μνημονιακά μέτρα που ψηφίζει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν σαν περιεχόμενο την απόρριψη τους αλλά την πιο αποφασιστική εφαρμογή του μνημονίου. Αυτό ακριβώς  φανερώνουν οι τοποθετήσεις του Ευ. Μεϊμαράκη ότι “μνημόνιο είναι μια αναγκαία πολιτική”,οι δηλώσεις του Κυρ. Μητσοτάκη “το δίλημμα μνημόνιο - αντιμνημόνιο δεν υφίσταται... οφείλουμε να υλοποιήσουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές που προβλέπει το μνημόνιο”, οι πρόσφατες δηλώσεις στελεχών της ΝΔ για ενεργοποίηση του νόμου που ψήφισε η ΝΔ για “πλοίο ασφαλείας” με σκοπό το σπάσιμο της απεργίας των εργαζόμενων στα λιμάνια.
Όλοι οι διεκδικητές της αρχηγίας της ΝΔ ομνύουν στην ενότητά της και αυτοπαρουσιάζονται σαν “εγγυητές” της, όμως την ίδια στιγμή οι τοποθετήσεις τους και οι προειδοποιήσεις τους άλλα μηνύματα εκπέμπουν. Δεν είναι μόνο το μήνυμα που εκπέμπεται από την απάντηση του Ευ. Μεϊμαράκη ότι η τηλεμαχία (ντιμπέιτ) “θα δημιουργήσει σοβαρά ζητήματα μεταξύ μας” .
 Είναι και τα γραφόμενα στην επιστολή του Αδ. Γεωργιάδη προς τους άλλους τρεις υποψήφιους ότι “... η ακολουθούμενη μορφή της εκλογικής διαδικασίας απειλεί την παράταξή μας όχι απλώς με διάσπαση, αλλά με πλήρη απαξίωση.... η διαδικασία είναι καταδικασμένη να αποτύχει, καταγράφοντας αρνητικό ρεκόρ ως προς τη συμμετοχή σ'αυτή....Θα απαξιώσει τον όποιο επόμενο αρχηγό, καθιστώντας τον αδύνατο και χωρίς την απαραίτητη πολιτική νομιμοποίηση, οδηγώντας την παράταξή μας σε νέο κύκλο έντονης - και φοβούμαι, μακράς - εσωστρέφειας”.
 Είναι οι δηλώσεις του Κυρ. Μητσοτάκη ότι “ο κίνδυνος για τη ΝΔ είναι να παραμείνει στάσιμη. Έτσι δεν θα κερδίσει τις εκλογές. Αυτό θα οδηγήσει σε περαιτέρω συρρίκνωση και αφανισμό. Το παράδειγμα του ΠΑΣΟΚ είναι ζωντανό...”.
 Είναι ακόμα οι παρεμβάσεις του βουλευτή και πρώην υπουργού της ΝΔ, Ν. Δένδια ότι “υπάρχει ο κίνδυνος όχι μόνο διάσπασης και κατακερματισμού της Κεντροδεξιάς, αλλά να καταστεί αδιάφορη στην κοινωνία”.
Μέσα σ' αυτό το  κλίμα τα πράγματα ήλθε να τα περιπλέξει και μια συνέντευξη του Α. Σαμαρά στην ισπανική εφημερίδα “La Razon” όπου δήλωσε ότι “εξακολουθώ να είμαι ενεργός στις πολιτικές υποθέσεις της χώρας μου” και οτι “η Ιστορία κρίνει κάποιον αφού αυτός έχει φύγει. Και εγώ είμαι ακόμα εδώ...”.  Δήλωση που στη ΝΔ προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν, καθώς έγινε ενώ βρίσκεται εν εξελίξει μια διαδικασία εκλογής προέδρου της ΝΔ με πολλές αναταράξεις, που θέτουν και ερωτήματα “πολιτικής νομιμοποίησης” του αρχηγού που θα εκλεγεί και, μάλιστα, από την πλευρά του υποψήφιου που υπερασπίζει στον προεκλογικό αγώνα του την κυβέρνηση Σαμαρά. Λίγος χρόνος έχει απομείνει ως τις 22 Νοεμβρίου, μέρα που θα γίνει η εκλογή προέδρου στη ΝΔ και απ' ό,τι φαίνεται η ένταση της εσωκομματικής σύγκρουσης ανεβαίνει, αν κρίνει κανείς και από γραφόμενα στον αστικό Τύπο (ΤΟ ΒΗΜΑ 1.11.2015) για δήλωση με δηλητηριώδες υπονοούμενο του Κυρ.Μητσοτάκη “πως φαινόμενα όπως των εκλογών του 2009 που έπεσε το σύστημα για δυο-τρείς ώρες δεν θα δεχθώ” και ότι θα καταγγείλει την διαδικασία και θα αποχωρήσει από τις εκλογές. Με αυτά τα δεδομένα, οι ανησυχίες πώς θα πάει η ΝΔ στην κάλπη, πώς θα βγει απ' αυτήν και τι συμμετοχή ψηφοφόρων θα υπάρξει είναι εμφανείς μέσα όχι μόνο στους κόλπους της, αλλά και στα συγκροτήματα του αστικού Τύπου που ενδιαφέρονται για τη διατήρηση της ΝΔ ως πόλου στο αστικό πολιτικό σύστημα και έχουν σπεύσει, ήδη, να παρέμβουν, προειδοποιώντας  το  κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι  “προσπαθώντας  να βγάλει αρχηγό στα μουλωχτά.....απειλείται από το χειρότερο κίνδυνο να εκλέξει αρχηγό που να στερείται την ευρύτερη νομιμοποίηση” και ότι αν πάει έτσι τα πράγματα η ΝΔ θα έχει “νέα νταραβέρια σε λίγους μήνες”.....